Łagowski Park Krajobrazowy

Należy do Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Lubuskiego. Powstał w 1985 roku na mocy rozporządzeń Wojewodów Zielonogórskiego i Gorzowskiego, w celu zachowania i ochrony wybitnych walorów krajobrazowych i przyrodniczych centralnej części Pojezierza Lubuskiego.
Na terenie Parku znajdują się trzy rezerwaty przyrody:

"Buczyna Łagowska", rezerwat leśny chroniący najcenniejsze fragmenty lasów bukowych, został częściowo utworzony w 1968r. obejmuje drzewostany bukowe w wieku 80-120 lat. Porastają one wzgórza morenowe o urozmaiconej rzeźbie. Dominuje tu zespół kwaśnej ubogiej Buczyny, rzadziej występuje żyznej buczyny niżowej W rezerwacie tym rosną gatunki chronione:

częściowo: marzanka wonna, konwalia majowa,

całkowicie: orlik pospolity , bluszcz pospolity, widłak jałowcowaty i goździsty, barwinek pospolity

na zdjęciu owoc Bukowca "buczyna"

właśnie z takiego nasionka rodzi się buk, drzewo liściaste, które osiąga wysokość do 50 metrów. Aby osiągnąć taką miarę rośnie kilkadziesiąt lat.
Buk żyje do ok. 300 lat rozwija się początkowo powoli, najszybszy przyrost uzyskuje w wieku 50 lat. w tym wieku owocuje,

rosnące buki - zdjęcie uchwycone z sokolej góry

rosnące buki - zdjęcie wykonane z sokolej góry

"Nad Jeziorem Trześniowskim", chroniący piękny krajobraz na krawędzi rynny polodowcowej,
Leśno - krajobrazowy rezerwat utworzony w 1965roku. Strona zachodnia - krawędzie jeziora Ciecz poprzecinane licznymi Jarami. Południowa część rezerwatu zarasta naturalny las bukowy. Panuje tu zespół kwaśnej Buczyny. Północną część rezerwatu stanowią lasy mieszane bory pochodzenia antropologicznego. Na terenie rezerwatu znajduje się "Sokola Góra". Rosną tu rośliny chronione:

częściowo: marzanka wonna, konwalia majowa, paprotka zwyczajna, kalina koralowa

całkowicie: bluszcz pospolity

"Pawski Ług", chroniący mozaikę środowisk leśnych i torfowiskowych.
rezerwat torfowiskowy utworzony w 1970r. ochroną objęto zbiorowisko roślinności torfowiskowej i bagiennej. Torfowisko wysokie w śródleśnym zagłębieniu bezodpływowym. Do rezerwatu włączono również lasy sosnowo-bukowe.

częściowo: grzebień biały, bagno zwyczajne, paprotka zwyczajna, kruszyna pospolita

całkowicie: rosiczka okrągłolistna, widłak

CIEKAWE MIEJSCA W ŁPK:
1. Rezerwat "Pawski Ług" (30ha)- obejmuje dna bezodpływowych niecek będących zagłębieniami wytopiskowymi w pagórkowatej wysoczyźnie morenowej oraz otaczające lasy. Rezerwat stanowią w większości naturalne zbiorowiska roślinne w niewielkim stopniu zniekształcone przez człowieka. Można tu obejrzeć proces tworzenia się torfowiska: zarastające jezioro przekształcające się w torfowisko z widocznym w środku oczkiem wodnym oraz torfowisko w zaawansowanym stadium rozwoju z następującą roślinnością drzewiastą.

2. Rezerwat "Nad Jeziorem Trześniowskim" (47,73ha)-przestrzeń rezerwatu porośnięta lasem bukowym stanowi krajobraz naturalny. Pięknie ukształtowany teren w połączeniu z szatą roślinną, a szczególnie z lasem bukowym sprawia, że rezerwat odznacza się wysokimi walorami estetycznymi. Bardzo duża różnica wysokości wynosząca 45m zaskakuje nas pięknymi panoramami.

3. Rezerwat "Buczyna Łagowska" (115,86ha)- na bogactwo ukształtowania powierzchni składają się liczne wzgórza o różnej stromiźnie, płaskowyże, kotliny, przypominające żleby rynnowe zagłębienia powstałe w wyniku rzeźbiącej działalności wód erozyjnych. Na południowym zachodzie rezerwat graniczy z terenem stawów hodowlanych. Przy odrobinie cierpliwości i szczęścia można tu zaobserwować np. zimorodka (strefa poligonu).
zimorodek zwyczajny

4. Sokola Góra- już ok.650 lat p. n. e. Istniała tu osada Kultury łużyckiej. W VII-VIII w. plemię Lubuszan założyło na Sokolej Górze gród obronny, który funkcjonował do XVI w. Obecnie na wzniesieniu widoczne są ruiny zabytkowego cmentarza po ewangelickiego. Na uwagę zasługuje aleja grabów oraz bluszczy płożący się po całym cmentarzu.

5. Góra Bukowiec- najwyższe wzniesienie na Ziemi Lubuskiej 227m n. p. m. Do szczytu można się dostać żółtym szlakiem rowerowym od strony Łagowa lub niebieskim od strony Trzemeszna. Od lat w okresie wakacyjnym na górze można wpisać się do księgi pamiątkowej.

6. Wzgórze Poźrzadlańskie- wznosi się ok. 74M powyżej poziomu płaskiego sandru pliszki. Stanowi ono wyraźny akcent krajobrazowy. Jest to teren całkowicie zalesiony. Większość to stary ponad 100 letni bór sosnowy z domieszką buka i dębu o urozmaiconym podszytem i runem leśnym. W drzewostanie wzgórza jest wiele drzew o charakterze pomnikowym. Przez wzgórze prowadzi czarny szlak turystyczny prowadzący z Łagowa do Poźrzadła.

7. Dolina czarnej wody- rozciąga się pomiędzy małym jeziorkiem ?Cichym? a drogą Łagów-Żelechów. Stojąc na skraju mamy przed sobą rozległy, malowniczy widok na dolinę. Jej dnem płynie w kierunku jeziora wąski ciek wodny, gubiący się pod ziemią w pobliżu szosy. Na krótkim odcinku możemy prześledzić wpływ dostępu do wody na charakter roślinności- w dolinie mięta, niezapominajka błotna, przy drodze sucholubne gatunki np. kocanka piaskowa i jasięniec.
kocanki piaskowe
jasieniec

8. Łąki nad Łagową- położony na południe od jeziora Łagowskiego u podnóża wzgórza Poźrzadlańskiego teren częściowo podtapiany przez rzeczkę porośnięty jest roślinnością Łąkową. Latem pasami wykaszany tworzy swoistą szachownicę różnokolorowych kwiatów będących rajem dla motyli np. paź królowej, rusałka osetnik, polowiec szachownica czy rusałka żałobnik. W wysokiej trawie przez cały dzień leżą sarny, które o zmierzchy zaczynają się podnosić i żerować.
Paź królowej
Rusałka osetnik
Polowiec szachownica
Rusałka żałobnik

powrót